(سخن نویسنده)سخنی با آقای جهانگیری نامزد کمکی آقای روحانی

بسمه تعالی

جناب آقای جهانگیری سخن تاریخی شما در خصوص فرزند دختر وزیر آموزش و پرورش و بکار بردن لفظ مظلوم برای ایشان در تاریخ ثبت شد. جناب آقای جهانگیری به طور حتم شما سخنان کارگران مظلوم معدن گلستان را شنیدید و باید از شما پرسید یا شما در این چهار سال از وضعیت این مظلومین بی اطلاع بوده اید و یا اطلاع داشته اید که در هر دو حالت شما در این حادثه و یا بهتر بگوییم فاجعه شریک بوده ایدچون هیچ کاری برای بهبود وضعیت این مظلومین واقعی نکرده اید ،نه از لحاظ مادی و نه از لحاظ استانداردهای ایمنی .

برادر عزیز  به نظر میرسد وزرای دولت شما وقت کافی برای امور مجموعه های تحت امر خود را ندارند چون به همراه خانواده در تجارت و واردات کالا تلاش مضاعفی به عهده گرفته اند.برادر عزیز شما و تیم دولت مستقر را کسی از روی اجبار در این مسند قرار نداده ،شماها با هزاران لطایف الحیل و گشودن درب باغهای سبز در سال 1392، راُی مردم را جذب کرده اید ولی در مقابل، در این 4 سال به نظر می رسد کارهای مهم تری غیر از امور کشور داری داشته اید بهتر نیست  مسند حکومت را رها کنید تا کسانی سر رشته یِ امور را به دست بگیرند که دغدغه ی آنها کار ،کار،کار برای مردم باشد و شماها هم فارغ از مشکلات دولتی به تجارت بپردازید.

ولی به نظر می رسد به آسانی نمی خواهید فرصت خدمت به مردم را برای چهار سال دیگر از دست بدهید ولی خوشبختانه باید گفت این بار صداقت به خرج داده و دیگر آن باغهای سرسبز را به مردم نشان نمی دهید و می گویید تا سرمایه های خارجی به کشور نیاید شغل ایجاد نمی شود ولی متاسفانه این بار به حربه جدیدی چه در مناظرات و چه در سایر روشهای تبلیغاتی روی آورده اید و دائما می گویید ما از جنگ خوشمان نمی آید ،ما از خرابی خوشمان نمی آید ،جناب جهانگیری مگر کدام انسان عاقلی از جنگ خوشش می آید، که شما خود را مترادف با صلح و دیگران را مترادف با جنگ قلمداد می کنید ولی ما این را می دانیم آنهایی که از جنگ می ترسند و حاضر می شوند برای زندگی بهتر،خود را خلع سلاح کنند و نزد دشمنان به هر خواری و ذلتی تن دهند، خیلی زود توسط دشمن نابود خواهند شد و آنهایی که با تکیه بر مردم خود، روز بروز بر توانمندیهای اقتصادی و نظامی خود می افزایند از حمله یِ گرگها در امان خواهند بود.

والسلام